KENAUPARK 11-11A HAARLEM
BOUWHISTORISCH ONDERZOEK
ZELDZAME PLAFOND- EN VLOERAFWERKINGEN
Het Kenaupark is tussen 1864 en 1868 ontworpen door de firma Zocher. Kenaupark 9 en 11 zijn als een eenduidige twee onder één kap villa gebouwd in 1866-1867 door ontwerper en bouwer G.M. Zeegers uit Bennebroek. Zeegers had reeds in 1865 met Zocher samengewerkt in het Frederikspark. De villa is gebouwd in neoclassicistische stijl volgens een binnen die stijl gebruikelijke verhouding- en matenstelsel. Rond 1880 is het deel Kenaupark 9 afgebroken of getransformeerd naar een woning in neorenaissancestijl. In 1898 is Kenaupark 11 gesplitst tot de huidige twee woningen Kenaupark 11 en 11A. Hierbij is de structuur die was gebaseerd op het genoemde matenstelsel aangetast.
In de twintigste eeuw hebben in huisnummer 11 veel wijzigingen plaatsgevonden. Het interieur van de woning bezit nagenoeg geen authentieke details. Huisnummer 11A is na de splitsing grotendeels onveranderd gebleven. Deze woning bezit veel oorspronkelijke details en zeldzame plafond- en vloerafwerkingen. De waarde van de dubbele woning is in de eerste instantie gelegen in de ensemblewerking tussen de overige gebouwen in en rond het park en het park zelf.
Huisnummer 11A bezit de originele trap. Dit is een grenenhouten rechte steektrap met tussenbordes en voorzien van stootborden. Informatie van de bewoner van huisnummer 13 heeft uitgewezen dat de balustrade eveneens de originele betreft.
Ook zijn in huisnummer 11A gesjabloneerde randen en biezen aangetroffen, mogelijk daterend uit de bouwfase 1898, maar mogelijk ook eerder. Ontwerpers toonden hun opdrachtgevers catalogi waaruit zij voor deze onderdelen een keuze konden maken.
De vloerafwerking bestaat uit drie kleuren mozaïektegels in voor de bouwperiode kenmerkende geometrische patronen gelegd.
Op de vloeren in de hal na zijn alle opgebouwd uit enkelvoudige houten balklagen. De constructie van de stenen vloeren in de hal bestaat uit gemetselde troggewelven.
Opdrachtgevers: Marleen van Driel en Hendrik van de Vijver
Uitvoering onderzoek: 2018